पर्खालभित्रको राजधानी नियात्रासङ्ग्रहका निबन्धमा वैचारिकता
DOI:
https://doi.org/10.3126/vangmaya.v22i1.85538Keywords:
पर्यावरणवादी, मन, मस्तिष्क, मानवता, वैचारिकताAbstract
प्रस्तुत लेख दामोदर पुडासैनीकृत पर्खालभित्रको राजधानी नियात्रासङ्ग्रहका निबन्धमा अभिव्यक्त वैचारिकताको अध्ययनमा केन्द्रित छ । कृतिभित्रका यात्रानिबन्धको वैचारिक पक्षलाई अध्ययनीय विषय बनाई त्यसैसम्बन्धी सैद्धान्तिक आधारमा प्रस्तुत लेख तयार गरिएको छ । कुनै पनि विषयमा गरिने गम्भीर चिन्तन वा सोचाइ नै विचार हो । पुडासैनीको प्रस्तुत नियात्रासङ्ग्रहका निबन्धमा मानवतावाद, पर्यावरण, जीवनदर्शन, धर्मसंस्कृति, सामाजिक बेथिति, महिलामैत्री तथा विज्ञानप्रविधिसम्बन्धी गम्भीर विचारहरू अभिव्यक्त भएका छन् । लेखकले यस कृतिमा मुस्ताङ जिल्लास्थित लोमन्थाङको पाँचदिने यात्राका व्रmममा भएका सुखदुःखका अनुभूतिजन्य निजी विचारहरूलाई उन्नाइस वटा नियात्रामार्फत प्रस्तुत गरेका छन् । कृतिको अर्थापनका लागि सघन पाठविश्लेषण विधिसँगै विषय विश्लेषण विधिको प्रयोग गरी परिणाम निकालिएको हुँदा अध्ययन गुणात्मक प्रकृतिको छ । विवेच्य कृतिमा अभिव्यक्त वैचारिकतालाई मूल समस्या बनाएर त्यसको प्राज्ञिक समाधान खोज्न मानवतावादी, पर्यावरणसम्बन्धी, जीवनदर्शनसम्बन्धी धर्मसंस्कृतिसम्बन्धी, समाजका बेथितिसम्बन्धी, महिलामैत्री तथा विज्ञानप्रविधिसम्बन्धी विचारजस्ता सूचकमा केन्द्रित भई यिनै सूचकसम्बन्धी विचार प्रस्तुत भएका सन्दर्भको खोजी गरी तिनकै आधारमा अध्ययन विश्लेषण गर्नु प्रस्तुत लेखको उद्देश्य रहेको छ । विवेच्य कृतिमा उपल्लो मुस्ताङको पर्यावरण, प्राकृतिक सुन्दरता, विकासका नाममा भएका विभिन्न किसिमका विकृति, राज्यका जिम्मेवार व्यक्तिहरूबाटै भइरहेका गैरजिम्मेवार गतिविधि, सामाजिक र सांस्कृतिक अवस्थाले पारेका सकारात्मक र नकारात्मक प्रभाव, बहुपति विवाहका कारण महिलाले भोग्नुपरेका समस्या र समयसापेक्ष त्यसमा परिवर्तन हुनुपर्ने सामाजिक दृष्टिकोण, मानवले मानवसित गर्ने व्यवहार धार्मिक आस्थाका आधारमा नभई मानवीय हुनुपर्ने कुरा, विज्ञानप्रविधिको प्रयोग गरी गर्न सकिने लोमान्थाङका पर्यटकीय विकासका सम्भावना आदिलाई समेत प्रस्तुत गर्न खोजिएको निष्कर्ष प्राप्त भएको छ ।