उच्च तहमा साहित्यशास्त्र शिक्षणका विधिको उपयोग

Abstract

सृजनात्मक कृति कला हो । कृतिको शिल्प, तŒव र प्रयोजनको विवेचना गर्ने ग्रन्थ कलाशास्त्र हो ।

त्यसैले काव्य वा साहित्य कला हो र त्यसको सम्बन्धमा सूक्ष्म विचार गर्ने समीक्षणात्मक कृतिलाई

साहित्यशास्त्र भनिन्छ । प्रस्तुत लेखको उद्देश्य उच्च तहमा साहित्यशास्त्र शिक्षणप्रति शिक्षकका

अनुभव पहिचान गरी विश्लेषण गर्नु रहेको छ । गुणात्मक अनुसन्धान ढाँचामा आधारित यस लेखमा

रुपन्देही जिल्लाका पाँचओटा क्याम्पसमा नेपाली अध्यापन गर्ने दशजना शिक्षकहरूलाई सहभागीका

रूपमा लिइएको छ । यसका निम्ति निर्दिष्ट शिक्षकसँग अन्तरवार्ताद्वारा तथ्य सङकलन गरिएको छ ।

यस कार्यका लागि द्वितीयक स्रोतका रूपमा पुस्तकालयीय कार्यबाट सैद्धान्तिक सामग्री सङकलन

गरी उक्त तथ्यहरूको विश्लेषण गरिएको छ । शिक्षकले बताएअनुसार साहित्यशास्त्र शिक्षणलाई

भाषाशिक्षण तथा साहित्यशास्त्र सम्बद्घ विषयवस्तुको सिकाइसँग जोडनु आवश्यक छ । विद्यार्थीका

शैक्षिक तथा मनोवैज्ञानिक स्तरअनुसार समयसापेक्ष हुने गरी विषयवस्तु छनोट र स्तरण गर्नुपर्दछ ।

यस अध्ययनमा कक्षाको परिस्थिति, साहित्यशास्त्र सम्बद्घ विषयवस्तुको गहनता तथा विद्यार्थीका

स्तरलाई दृष्टिगत गरी एक वा बढी शिक्षण विधि अँगाल्न सकिने शिक्षकका अनुभव रहेको निचोड

निकालिएको छ । त्यसैले यो अध्ययन शिक्षक, विद्यार्थी, साहित्यप्रेमी तथा पाठकवर्गलाई उपयोगी हुने

अपेक्षा गरिएको छ ।