‘सधैँ सधैँ मेरो सपनामा’ कवितामा ध्वनि

Abstract

यस लेखमा ध्वनि सिद्घान्तको मूलभूत सिद्धान्तलाई उल्लेख गरी विभिन्न साक्ष्यहरूको आधारमा कवि भूपि शेरचनद्वारा लिखित ‘सधैँ सधैँ मेरो सपनामा’ कविताको विश्लेषण गरिएको छ । यस कवितामा जीवन मूल्यको खोजमा नेपालीहरूले भोग्नु परेका युगीन जटिलता, अवमूल्यन र अमानवीयताप्रति ध्वन्यात्मक अर्थ एवम्, व्यङ्ग्यात्मक टिप्पणी कवितामा गरिएको छ । निरङ्कुश शासन र विकृत सामाजिक आर्थिक व्यवस्थाले सताइएका नेपाली जनताको चिररोदनका मझधाराबाट खोसिएका हक, अधिकार स्वतन्त्रता, सुशिक्षा र प्रजातान्त्रिक मूल्यका निम्ति क्रान्तिको आह्वान गरिएको प्रसङ्ग ध्वन्यात्मक रूपमा कवितामा व्यक्त भएको छ । त्यसपछि तत्कालीन शासन व्यवस्थाप्रति तीव्र आक्रोश र विद्रोहको स्वर व्यक्त भएको प्रसङ्ग ध्वन्यात्मक रूपमा अभिव्यञ्जित छ । कवितामा प्रतीकात्मक दृश्य विधान, व्यङ्ग्यात्मक भाव विम्वका कारण कवितामा पूर्वीय काव्यशास्त्रको ध्वनि सौन्दर्भ कलात्मक सफल रूपमा व्यक्त भएको देखिन्छ ।