सञ्चार वर्चश्ववाद
DOI:
https://doi.org/10.3126/nepalbhasha.v4i2-3.82516Keywords:
सरकारीज्याखँया भाषा, वर्चश्ववाद, मार्क्सवाद, सञ्चारAbstract
बल मछ्यःसे समाजया संस्कृति व विचारया नेतृत्व यानाः मेगु सामाजिक पुचःयात सक्रिय सहमतिपूर्वक नेतृत्वया नीति, दर्शन व राजनैतिक नेतृत्व स्वीकार याकेगु हे वर्चश्व खः । छपुचः सत्ताधारीं थःगु बिचाः सञ्चारया माध्यमं पित बियाः यक्व मनूयात चिनातइगु हे सञ्चार वर्चश्ववाद खः । वर्चश्ववादया लिधंसाय् सञ्चारवर्चश्ववादया व्याख्या जुल । शासकवर्गं सञ्चारया थीथी माध्यम छेलाः शासितवर्गयात थःपिनिगु बिचार, अभिव्यक्ति, म्वाय्गु पहलय् थःगु वर्चश्व तइ । सत्ताय् शोषितवर्गं छुंकथं पंगःथने मफय्केत समाजया चिनातःपिं वुद्धिजीवितसें सत्ताधारीया विचार पिथनाः हे च्वनी । ग्राम्चीया वर्चश्ववाद, स्टुआर्ट हलया प्रतिनिधित्व सिद्धान्तयात बःकया दुवालागु दु । चन्द्र शमशेरं वि. सं.१९६९ सालय् गोर्खा भाषा प्रकाशिनि समिति नीस्वनाः खय्भाय् बाहेक मेगु भाषाया प्रकाशन प्रतिवन्ध तल । वि. सं.२०१५ या संविधानय् राष्ट्रिय भाय् नेपाली जुल । थ्व स्थिति थौं गणतन्त्र कालय् नं दनि । नेपालय् नेपाली भाय्या वर्चश्व कायम यात । थौंतक नं नेपाली भाय् बाहेक देसया मेगु भाय्या पहुँच छुं नं कथंया सञ्चार माध्यमय् खनेमदु ।